Tekst Hugo Roman
2 dagen voor zijn 41e verjaardag is Piet Devos overleden in zijn thuisstad Kortrijk na 4 jaar leven met kanker.
Zijn Oom Delabie leerde hem schaken toen hij 5 was, net voor hij door kanker volledig blind werd.
Ook Didier Dalschaert hielp nadien.
Ik ontmoette hem toen hij 11 was. Toen hij razendsnel posities op zijn bordje toonde met mat in 4 ben ik meteen begonnen hem naar schaaktornooien te begeleiden.
Meestal waren dat tornooien voor visueel gehandicapten (o.a IIvesheim, Haaksbergen, Linares, zeslandentornooien, nationale kampioenschappen, Europees kampioenschap in Tsjechië). De Engelse blindenkampioen Graham Lily vloerde hij bij zijn tweede bezoek aan het herfsttornooi van het BCA.
In Kortrijk werd hij jeugdwereldkampioen met het openingsrepertoire van oom Jean die alles op cassette had gezet. Bij de zienden werd hij Belgisch kampioen bij de elite -20j.
Een gedeelde 1e prijs in de B - sectie van het Lost Boys en een prijs in de eerste Jeugdolympiade in Istanboel waar hij voor België op het eerste bord speelde. Omdat hij zoveel indruk had gemaakt werd een speciale prijs gecreëerd die hij als eerste onder daverend applaus kon ophalen. Hij had een rating tot 2250 en was de sterkste blinde schaker die België ooit had.
Piet haalde een master als vertaler Frans-Spaans in Antwerpen (grootste onderscheiding).
Dan is hij, steeds stoklopend, cum laude onderzoeksmaster Algemene Literatuurwetenschap geworden in Leiden, doctoreerde in de moderne Romaanse Letterkunde in Groningen met een proefschrift van 433 pagina’s! Anderhalf jaar doceerde hij daar Spaanse en Latijns-Amerikaanse letterkunde. Postdoctoraal onderzoek deed hij aan de universiteit in Montréal.
Hij was dè specialist inzake de avant-garde poëzie van dichters Huidobro en Péret.
Huidobro vertaalde hij uit het Chileens voor het eerst in het Nederlands.
Piet schreef, gaf lezingen, interviewde, organiseerde expo’s, werkte mee aan de inhuldiging
van een struikelsteen…
Toen zijn levenskracht verminderde, heeft hij 2 dichtbundels geschreven. Zijn laatste ‘Innerlijke Lichtval’ wordt momenteel opnieuw herdrukt (het gedicht ‘Oefenpartij’ is
opgedragen aan grote vriend Ansgar Carlier). Verkrijgbaar na e-mailen naar
Op 26 november wordt zijn boek ‘Langs bloedbanen’ voorgesteld in Kazematten Gent. Het is een verzameling van essays waarin hij reflecteert over handicap en genetica.
Piet heeft zich voortdurend ingezet voor de integratie van gehandicapten in de maatschappij en heeft o.a. een jaar in Polen aan zo’n project gewerkt – intussen Pools geleerd natuurlijk (hij had Latijns- moderne talen gestudeerd). Piet reisde graag en maakte graag nieuwe kennissen. Hij hield van klassieke muziek en koos samen met zijn Nederlandse partner Mirjam de teksten en de muziek voor de oecumenische uitvaartdienst. Hij wist namelijk al vrij snel dat het sarcoom ‘onstuitbaar recidief’ was, dichtte er zelfs over. Hij heeft dat aanvaard, geleerd er mee om te gaan. Het heeft hem er niet van weerhouden van het leven te genieten en te blijven schrijven.
Webbsite: pietdevos.be
Neem even wat tijd en zie hoe belezen en werklustig Piet wel was!
Hugo Roman
